من فاطمه خزایی روان‌شناس بالینی هستم؛ کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی را از دانشگاه شاهد، کارشناسی روان‌شناسی عمومی را از دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین و دکتری خود را در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه تربیّت مدرّس دریافت کرده‌ام.
در طول سال‌های تحصیل در رشتۀ روان‌شناسی، در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، به فراگرفتن رویکردهای مختلف روان‌درمانی- درمان شناختی رفتاری و ذهن‌آگاهی- پرداختم؛ با این حال حوزۀ بیشتر مورد علاقه‌ام، تعقیب و فراگیری روان درمانی پویشی بوده است، و در این زمینه دوره‌های مختلف آموزشی را زیر نظر اساتید ایرانی و خارجی گذرانده‌ام؛ و فارغ‌التحصیل دورۀ جامع روان درمانی تحلیلی از مؤسّسۀ هم‌آوا هستم؛ و همچنان برای ارتقاء دانش نظری و بالینی خود در دوره‌های آموزشی شرکت می‌کنم. از نظریّه‌پردازان روابط ابژه و هاینز کوهات بسیار تأثیر پذیرفته‌ام. روان‌کاوی به دلیل غوطه‌ورشدن در روان انسان و تلاش برای رسیدن به درکی دقیق از تجربۀ درونی دیگری، همیشه برایم جذّاب و اشتیاق‌برانگیز بوده است و برای بسیاری از پرسش‌هایم پاسخی تأمّل‌برانگیز و ترغیب‌گر یادگیری و آموختن داشته است؛ “که اگر یادگیری نباشد، زندگی هیچ چیز نیست”.
برگزاری کارگاه‌های مختلف آموزشی در حوزه‌های پیشگیری از خودکشی، افزایش عزّت‌نفس و جرأت‌ورزی، پژوهش، ترجمه و همکاری با مراکز مشاورۀ دانشگاه‌های تربیت مدرّس و صنعتی شریف از جمله فعّالیّت‌های من در سال‌های اخیر بوده است. در حال حاضر علاوه بر فعّالیّت در حوزۀ روان درمانی نوجوانان و بزرگسالان با رویکرد تحلیلی، به ترجمۀ دو کتاب و پژوهش در حیطۀ روان‌شناسی اشتغال دارم.
حیطه‌های فعّالیّت:
-روان درمانی تحلیلی
بزرگسال و نوجوان
-مدیریّت خشم
