پژوهش کانادایی تازه در مورد موانع دسترسی به خدمات خشونت خانگی
خشونت در روابط نزدیک (IPV) تنها مسئله‌ای فردی نیست، بلکه بازتابی از ساختارهای پیچیده اجتماعی، فرهنگی و نهادی است. این موضوع زمانی پیچیده‌تر می‌شود که پای مهاجرت، نژاد و اقلیت بودن به میان می‌آید.
در پژوهشی تازه در مونترآل کانادا، که ژانویه ۲۰۲۵ در مجله سلامت زنان چاپ شده، مورالس و همکاران دیدگاه‌های زنان مهاجر یا اقلیت نژادی که تجربه خشونت در رابطه صمیمی و نزدیک داشته‌اند با نظرات کارکنان سازمان‌های محلی مقایسه نموده اند. نتایج نشان می‌دهد که قربانیان موانع را در تمام سطوح تجربه می‌کنند: از بی‌اعتمادی به نهادها، نژادپرستی سیستماتیک، تا ترس، شرم، و ناآگاهی از منابع. اما کارکنان عمدتاً به موانع فردی اشاره می‌کنند و کمتر به ساختارهای بزرگ‌تر توجه دارند.
📌 تنها ۵۲٪ از کارکنان قبلاً آموزشی در مورد خشونت خانگی دیده‌اند و اکثر سازمان‌هایشان فاقد پروتکل ارجاع یا منابع آموزشی برای مراجعان هستند.
این پژوهش نشان می‌دهد که سازمان‌های محلی اگرچه در خط مقدم مواجهه با خشونت هستند، اما برای این کار آماده نیستند. بدون نگاهی سیستماتیک، آموزش فراگیر، و حساسیت فرهنگی، نمی‌توان به درک کامل و حمایت مؤثر از بازماندگان رسید.
🔻 برای حمایت واقعی، باید هم به فرد گوش داد و هم به ساختاری که او در آن زندگی می‌کند نگاه کرد.
