عقیله موسوی، دکترای روان‌شناسی از دانشگاه فردوسی مشهد و دانش‌آموخته گروه فرویدی تهران است. ایشان مسئول کمیته پیشرفت گروه فرویدی تهران، مدرس دوره‌های روانکاوی، رواندرمانگر تحلیلیِ فردی و سوپروایزر در رویکرد بیونی است.
او دوره‌های آموزشی و سوپرویژنی خود را در رویکرد فرویدی، بیونی و پسابیونی به صورت دوره‌های آنلاین در موسسه روانکاوی جامعه روانکاوی بریتانیا و نیز زیرنظر روانکاوان عضو IPA از جمله دکتر گهر همایونپور، دکتر استفانو بلونینی و دکتر جوسپه سیویتارس در ایتالیا گذرانده است.
حوزه‌های پژوهش دکتر موسوی زنان و آراء روانکاوانِ فمینیستِ پست‌مدرن بالاخص ژولیا کریستوا، فرهنگ و جامعه، بدن، پرورژن و تکنولوژی در جامعه ایرانی و در کار بالینی است.
در این راستا مقالاتی در کنگره‌های مرتبط با انجمن بین‌المللی روانکاوی در هند و کنگره‌های داخلی از جمله کنگره روان‌درمانی و روانکاوی پویای ایران با همکاران خود ارائه داده است. عناوین برخی از ان‌ها عبارتست از: نگاه تحلیلی به عقده ادیپ و کارکرد پدری در داستان رستم و سهراب، بازخوانی عاشقانه‌های خانوادگی فرویدی در عاشقانه‌های خانواده‌های ایرانی (هیستری در عاشقانه‌های تکنولوژیک)، ظرف ترک‌خورده: بررسی تاثیر تروماهای جمعی اخیر در ایران بر درمانگر در اتاق درمان از منظر بیونی.
ترجمه کتاب‌‌های “فرهنگ زبان روانکاوی” از لاپلانش و پنتالیس (با همکاری مترجمان) و “میدان دونفره: تجاربی در تحلیل کودک” و “سمینارهای بالینی فرّو در رویکرد میدان دونفره” از آنتونینو فرّو از جمله عناوین کتب معتبری است که در دست چاپ دارد. حوزه کار بالینی مورد علاقه او روان‌درمانی تحلیلی با رویکرد پسابیونی میدان است.
